هفت فروردین

با تو من با بهار می رویم

هفت فروردین

با تو من با بهار می رویم

نفرین به جنگ

امروز صبح هنوز چشمم رو باز نکرده بودم که خاطرات تلخ اون شب به سراغم اومد . هر چه کردم فراموشش کنم نشد ، هر چه خواستم بر احساساتم غلبه کنم نشد ، خواستم ننویسم از آن شبی که صبح نداشت ، شبی که ۸ سال صبر کردیم تا سحر بشه ، شبی که هنوز هم کابوس سیاهش سایه اش رو از روی زندگی ما برنداشته .
نمی دونم تو نامش رو چی میذاری :
جنگ ؟
دفاع مقدس ؟
جهاد در راه خدا ؟
میهن پرستی ؟
یا هر چیز دیگری که دلت می خواد ولی من هیچ اسمی نمی تونم روش بذارم جز اینکه ازش متنفر باشم .
فراموش نمی کنم اولین شبی رو که عراق به ایران حمله کرد ، نمی تونم فراموش کنم . ما خرمشهر بودیم ، شهر مادریم و من اونقدر کوچک بودم که این عبارات تو هنوز برای من معنایی نداشت ولی من از نزدیک او رو دیدم و نفسهای داغ و متعفنش رو روی وجودم حس کردم . دیدم که چطور امنیت و آرامش رو به کام کشید و بلعید . اولین شبی که دیگه هیچ کدوم از مردای خونه نبودن و روشنایی خونه چراغ فانوسی بود که باید کورسوی نورش رو پنهان می کردیم . شبی که تمام مدت رو تو آغوش مامانم سر به سینه پر از التهابش گذروندم . برای اولین بار چهره به چهره مرگ شدم و او رو دیدم که با خودش به جمع شاد ما سکوت آورد و تاریکی و هراس و به زادگاه زیبای مادرم دشمن و آتش و ویرانی . امنیت اولین نعمتی بود که نبود دردناکش رو با تمام کودکیم حس کردم  و هنوز هم هیچ چیزی رو بالاتر از اون نشناختم .
ای کاش اونا که نشستن برای این روزها و سالها شعر و شعار و قصیده نوشتن : جنگ جنگ تا پیروزی ، راه قدس از کربلا می گذرد  ...   کمی زیر پاشونو نگاه می کردن تا بببینن روی چی پا گذاشتن و گذشتن ، از چی نردبان ساختن : دلهای به خون نشسته ؟! بدنهای تکه تکه شده ؟! چشمهایی که برای همیشه به در دوخته شد ؟! و هزاران ای کاش دیگه ...
شما رو به خدا کم برای جنگ قصه و افسانه و اساطیر بسازید که جنگ یک قصه بیشتر نداشت  :
قصه تلخ درد و دوری و صبوری ، هر روز و هر روز و هنوز ...
شهرهای ویرانمون رو بسازیم با دلهای ویران چه می کنید ؟!!
                                                            

                                                                         نفرین به جنگ                                    
                                                                                  
پ. ن . : و همچنین نسل سوخته